عطارد دانش بشری درباره ی عطارد ناچیز است. مورینر-10 اولین سفینه ای بود که به سوی عطارد رهسپار گردید اما تا کنون هیچ سفینه ای نتوانسته است این سیاره را کاوش کند چون عطارد خیلی کوچک است، وسائل و تجهیزات دیگر هم موفق به یافتن اطلاعات ارزنده و مفیدی از آن نشده اند.
عطارد نزدیک ترین سیاره شمسی نسبت به خورشید است و فقط 4880کیلومتر قطر دارد و متوسط فاصله آن تا خورشید مساوی یک سوم فاصله خورشید تا زمین است. ازین جهت گاهی اوقات زمانی درست بعد از غروب آفتاب و گاهی قبل از سپیده ی صبح، از زمین قابل رویت
میباشد.
وقتی از زمین به آن مینگریم، دوبار در اعماق چندین هزار مایلی جو ودر افق دور دست دیده میشود. همان طور که خورشید و ماه در حالت طبیعی خود در زمان طلوع و غروب به خاطر لایه عظیم جو بالای زمین دیدهنمیشوند، به همین ترتیب نیز عطارد در حالت طبیعی خو در طول صبح و شب بطور کامل قابل رویت نیست.
بنا به دلایل فوق اذکر اکثر مطالعات در طول روز انجام گرفته است، زیرا تشخیص مکان صحیح این سیاره در طول روز ممکن است. برای این کار تلسکوپ را قدری از خورشید و متوجه به نقطه ی خاص قرارگیری عطارد معطوف میسازند تا آن را ببینند.
در سال 1964 برای اولین بار تماس رادار، از طریق تلسکوپ رادیویی با عطارد برقرار گردید. این آزمایش نشان داد که عمل بازتاب نور خورشی به عطارد بسیار ناچیز و ضعیف میباشد. سپس فرضیه ای چنین شکل گرفت که عطارد مانند ماه از سنگ و صخره های تیره رنگ درست شده است و به خاطر حضور چنین مواد جامدی است که ماه هم نمیتاند نور خورشید را خوب منعکس سازد.
اگر سیاره ای قمر یا اقماری داشته باشد، میتوان جرم آن را با کمک فاصله، اندازه و حجم اقمارش خوب محاسبه نمود، اما از آنجا که عطارد هیچ قمری نداشت، ناگریز از اروس که قمر کوچکی است، برای محاسبه جرم عطارد استفاده گردید. بعد معلوم شده جرم عطارد یک هجدهم جرم زمین و میزان تراکم موادش شش برابر غلظت آب، یعنی بالاترین غلظت بین سیارات منظومه شمسی ، حتی بالاتر از تراکم زمین میباشد. لذا حدس براین است که سنگ های عطارد بیش از 50 درصد آن دارند. به راستی سنگهای بینهایت سنگینش شبیه چیستند؟
عطارد هر88 روز یک بار به دور خورشید میگردد. ستاره شناسان تا سال 1965 فکر میکردند که در همین زمان، 88 هم بار هم به دور خود میچرخد اما آزمایش های بعدی توسط رادار در 1965 این فرضیه را برهم زد و باطل اعلام نمود. در همین سال دانشمندان آمریکایی کشف کردند که عطارد هر 59 روز( 59 روز زمینی) یکبار به دور خود میچرخد و این بدان معناست که در هر سه گردش به دور محورش دوبار حرکت انتقالی کرده، به دور خورشید چرخیده است. بنابراین سال عطارد مساوی با 176 روز زمین میشود.
چون عطارد خیلی به خورشید نزدیک است، دمای طرف خورشید آن تا 625 در جه فارنهایت بالا میرود، ام در شب به نزدیکی صفرمطلق(منهای 273 درجه سلسیوس) میرسد. حال سوال این است که چه ترکیباتی از خاک در آنجا وجود دارد که میتواند چنین تفاوت قابل ملاحظه ای را تحمل کند؟ و پاسخی هنوز برای این سوال به دست نیامده است.